Bu araştırma, İlkokul ve ortaokul öğretmenlerinin iş yükü ile tükenmişlik algıları arasındaki ilişkileri belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmada ayrıca öğretmenlerin kişisel özelliklerine göre iş yükü algıları ve tükenmişlik algılarının farklılaşma durumu da incelenmiştir.

Araştırmanın evrenini 2012-2013 eğitim öğretim yılında Kocaeli ili İzmit, Derince, Başiskele, Kartepe ilçelerinde bulunan resmi ilkokul ve ortaokullarda görev yapan tüm öğretmenler, örneklemini ise evren içerisinde bulunan ve araştırmaya gönüllü olarak katılmayı kabul eden 226 öğretmen oluşturmuştur.

Araştırmada veriler kişisel bilgi formu, İş Yükü algısı ölçeği ve Maslach Tükenmişlik ölçeğinden oluşan anket formu ile toplanmıştır. Kişisel bilgi formu araştırmacı tarafından oluşturulmuştur. Keleş Ay (2010) tarafından geliştirilen İş yükü algısı ölçeği ve Celep (2002) tarafından uyarlanmış ve geçerlik ve güvenirlik çalışmaları yapılan Maslach Tükenmişlik Ölçeği kullanılmıştır. Bu ölçek Çimen’in (2007) araştırmasından alınmıştır.

Anketlerden elde edilen veriler bilgisayar ortamında SPSS 17.0 istatistik paket programı aracılığıyla analiz edilmiştir. Araştırmada ölçeklere güvenilirlik analizi yapılmış ve iş yükü algısının güvenilirlik düzeyi 0,719 ve tükenmişlik ölçeğinin güvenilirlik düzeyi 0,838 bulunmuştur.

Analiz sonucunda; öğretmenlerin düşük düzeyde iş yükü algısına sahip oldukları, orta düzeyde düşük kişisel başarı hissi ve düşük düzeyde duygusal tükenme ve duyarsızlaşma yaşadıkları belirlenmiştir. Öğretmenlerin iş yükü ile tükenmişlik algıları arasında ilişki ve etkiler saptanmıştır. Buradan öğretmenlerin iş yükü algıları arttıkça tükenmişlik algılarının da arttığı sonucuna varılmıştır.

Bu araştırma, İlkokul ve ortaokul öğretmenlerinin iş yükü ile tükenmişlik algıları arasındaki ilişkileri belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmada ayrıca öğretmenlerin kişisel özelliklerine göre iş yükü algıları ve tükenmişlik algılarının farklılaşma durumu da incelenmiştir.

Araştırmanın evrenini 2012-2013 eğitim öğretim yılında Kocaeli ili İzmit, Derince, Başiskele, Kartepe ilçelerinde bulunan resmi ilkokul ve ortaokullarda görev yapan tüm öğretmenler, örneklemini ise evren içerisinde bulunan ve araştırmaya gönüllü olarak katılmayı kabul eden 226 öğretmen oluşturmuştur.

Araştırmada veriler kişisel bilgi formu, İş Yükü algısı ölçeği ve Maslach Tükenmişlik ölçeğinden oluşan anket formu ile toplanmıştır. Kişisel bilgi formu araştırmacı tarafından oluşturulmuştur. Keleş Ay (2010) tarafından geliştirilen İş yükü algısı ölçeği ve Celep (2002) tarafından uyarlanmış ve geçerlik ve güvenirlik çalışmaları yapılan Maslach Tükenmişlik Ölçeği kullanılmıştır. Bu ölçek Çimen’in (2007) araştırmasından alınmıştır.

Anketlerden elde edilen veriler bilgisayar ortamında SPSS 17.0 istatistik paket programı aracılığıyla analiz edilmiştir. Araştırmada ölçeklere güvenilirlik analizi yapılmış ve iş yükü algısının güvenilirlik düzeyi 0,719 ve tükenmişlik ölçeğinin güvenilirlik düzeyi 0,838 bulunmuştur. Araştırmaya katılan öğretmenlerin kişisel özelliklerinin belirlenmesinde frekans ve yüzde istatistiklerinden, iş yükü ve tükenmişlik algılarının belirlenmesinde ortalama ve standart sapma istatistiklerinden faydalanılmıştır.  Öğretmenlerin kişisel özelliklerine göre iş yükü ve tükenmişlik algılarının farklılaşma durumlarının belirlenmesinde ise t testi ve tek yönlü anova testlerinden yararlanılmıştır.  başvurulmuştur. Öğretmenlerin iş yükü ve tükenmişlik algıları arasındaki ilişkilerin belirlenmesinde korelasyon analizinden, iş yükü algısının tükenmişlik üzerindeki etkilerinin belirlenmesinde ise regresyon analizinden faydalanılmıştır.

Analiz sonucunda; öğretmenlerin düşük düzeyde iş yükü algısına sahip oldukları, orta düzeyde düşük kişisel başarı hissi ve düşük düzeyde duygusal tükenme ve duyarsızlaşma yaşadıkları belirlenmiştir. Öğretmenlerin iş yükü ile tükenmişlik algıları arasında ilişki ve etkiler saptanmıştır. Buradan öğretmenlerin iş yükü algıları arttıkça tükenmişlik algılarının da arttığı sonucuna varılmıştır. Araştırmada öğretmenlerin cinsiyet ve statü dışında kalan kişisel özelliklerine göre tükenmişlik düzeylerinde farklılaşmalar olduğu, işi yükü algılarının ise sadece branş değişkenine göre farklılaştığı belirlenmiştir.