Genç Türkiye Cumhuriyeti’nin resmî eğitim politikasını belirleyen ilk çalışma 1921’de toplanan Maarif Kongresi’nde yapılmıştır. Burada alınan kararlara göre eğitim millî, laik ve çağdaş nitelikte olacaktır. Cumhuriyet ilan edildikten sonra siyasetçiler ve aydılar bütün enerjilerini siyasal, sosyal ve kültürel sahalarda yapacakları yeniliklerle taçlandırmayı planlamışlardır. Bunun için ilk olarak kültürün temel taşı olan eğitim konusu üzerinde durulmuş, eğitim programları sil baştan düzenlenmeye başlanmıştır. Bu mihverde Atatürk Dönemi’nde 1924, 1926 ve 1936 tarihlerinde İlköğretim Müfredât Programları hazırlanmıştır. 1921 Maârif Kongresi’nde belirlenen ve Cumhuriyet kurulduktan sonra özellikle 1923’de yapılan I. Heyet-i İlmiyye ve 1924’de toplanan II. Heyet-i İlmiyye’de kesin bir şekilde kabul edilen temel hedefler bu müfredât programları ile benimsetilmeye çalışılmıştır. Bu hedefler müzik eğitiminde de kendini göstermiş, müzik eğitimi çağdaşlaşmada bir mihenk taşı olarak görülmüş, pek çok genç, müzik eğitimi almak üzere Avrupa’ya gönderilmiş, Avrupa’dan uzmanlar Türkiye’ye davet edilmişlerdir.

Bu bildiride Türkiye Cumhuriyeti’nin yerleştirmek ve muhafaza etmek istediği hedefler doğrultusunda müzik eğitimine verdiği önem ve bu eğitimi nasıl şekillendirdiği ele alınmaktadır. Araştırmanın kaynakları Başbakanlık Cumhuriyet Arşivi, Millî Tâlim ve Terbiye Kurulu Arşivi, söz konusu dönemde kullanılan müfredât programları ile müzik eğitimi ders kitaplarıdır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden doküman inceleme kullanılmıştır.

Anahtar Kelimeler: Müzik eğitimi, Türk Eğitim Sistemi, Mustafa Kemal Atatürk, Maarif Kongresi, Heyet-i İlmiyye